Economie

Zweden heeft zich de laatste honderd jaar ontwikkeld van een betrekkelijk arm agrarisch land tot een moderne geïndustrialiseerde samenleving. Zweden is nu een van de welvarendste landen ter wereld, met hoge inkomens en goede sociale zekerheden. Zweden heeft een vrijemarkteconomie waarin het particuliere bedrijfsleven de grootste rol speelt. Bijna 90% van de bedrijven is in particuliere handen. De staat neemt door middel van enkele staatsbedrijven en deelname in het kapitaal van een aantal particuliere ondernemingen aan het economisch leven deel. Met name na de Tweede Wereldoorlog, waaruit Zweden door zijn neutraliteit met een ongeschonden productieapparaat te voorschijn kwam, heeft de economie een snelle groei doorgemaakt. Dit betekende tegelijkertijd een ingrijpende verandering van de sociale structuur. Zo moesten om aan de grote vraag naar arbeidskrachten te voldoen op grote schaal buitenlanders worden aangetrokken. De economische crisis trof in de jaren tachtig ook Zweden. Het leidde tot een stijgende inflatie, een groeiend begrotingstekort, devaluaties van de Kroon en een groeiende arbeidsonrust ondanks een laag werkloosheidscijfer (gemiddeld tussen de 1 en 3%). Een ander probleem was de voortdurende groei van de overheidsuitgaven, vooral voor sociale voorzieningen. In 1991 lanceerde een burgerlijke minderheidsregering onder leiding van Carl Bildt een rigoreus bezuinigingsbeleid met belastingverlagingen en inkrimping van overheidsuitgaven.